สมเด็จเจ้าพะโคะหรือหลวงพ่อทวด เป็นที่รู้จักของชาวไทยทุกภูมิภาคในฐานะพระศักดิ์สิทธิ์ที่มีอิทธิปาฏิหาริย์และอภิญญาแก่กล้าจนได้สมญาว่า "หลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด" ประวัติอันพิสดารของท่านมีเล่าสืบกันมาไม่รู้จบสิ้น ยิ่งนานวันยิ่งซับซ้อนและขยายวงกว้างออกไปกลายเป็นความเชื่อความศรัทธาอย่างฝังใจ พระหลวงพ่อทวด เนื้อว่าน ปี๒๔๙๗ สร้างมาจาก ว่านสด ๑๐๘ อย่าง ผสมรวมกับดินกากยายักษ์ มาตำมาบดแล้วผสมมวลสารทั้งหมดรวมกันในขณะที่ยังเปียก และมีน้ำว่านอยู่(ว่านเป็น) แล้วนำไปกดลงในเบ้าพิมพ์ให้ออกมาเป็นองค์พระ และต้องกดแรงพอสมควร เพื่อให้ขึ้นเป็นรูปองค์พระได้ชัดเจนทุกสัดส่วน เมื่อกดแรง น้ำยางว่าน ก็จะไหลไปอยู่ที่ผิวรอบนอก ทำให้องค์พระมีน้ำว่านมาเคลือบที่ผิวนอก มีลักษณะคล้ายกล้วยฉาบน้ำตาลบางๆ มวลสารของพระหลวงพ่อทวด เนื้อว่าน ปี๒๔๙๗ ไม่ว่าจะแก่ดิน หรือแก่ว่าน หรือสีใดก็ตาม ล้วนมีมวลสารที่เห็นได้ชัดเจนประกอบด้วย เม็ดดำ เม็ดแดง(สีอิฐเผา) และเม็ดขาว ในการพิจารณาพระหลวงพระทวดเนื้อว่านต้องคำนึงถึง ความแห้ง,
ความหดตัว,คราบน้ำว่าน,มวลสารทั้งหลาย ทั้งนี้ยังแยกออกเป็นหลายพิมพ์ ได้แก่ พิมพ์ใหญ่ A (พิมพ์ใหญ่หัวขีด) , พิมพ์ใหญ่ B (พิมพ์ใหญ่ลึก), พิมพ์ใหญ่ C (พิมพ์ใหญ่ไหล่จุด) , พิมพ์กรรมการ A , พิมพ์กรรมการ B , พิมพ์กลางใหญ่ , พิมพ์กลางลึก , พิมพ์กลางลึกหน้าโหนก , พิมพ์กลางลึกหน้าใหญ่ A , พิมพ์กลางลึกหน้าใหญ่ B , พิมพ์กลางมีลูกตา , พิมพ์กลางหน้ากลม , พิมพ์พระรอด , พิมพ์พระรอดใหญ่(หัวขีด) , พิมพ์พระรอดกรรมการ , พิมพ์ต้อใหญ่ , พิมพ์ต้อกลาง , พิมพ์ต้อเล็ก ซึ่งหลักการแยกพิมพ์ของหลวงปู่ทวดเนื้อว่านปี 97 นั้นต้องอาศัยประสบการณ์และความชำนาญพิจารณาอย่างถี่ถ้วนค่ะ